Ασφάλεια-Κίνηση στο Βουνό

Ο Κώδικας της Ασφάλειας στο Βουνό

Οι σκληρές μερικές φορές εμπειρίες που αποκομίζουμε από το Βουνό με την Κοινότητα, στοιχειοθετούν τους 10 παρακάτω βασικούς κανόνες που θα πρέπει να είναι γνωστοί σε κάθε Βαθμοφόρο.

  • Να είστε σωματικά προετοιμασμένοι (φυσική κατάσταση). Δεν αποκλείεται κάτι να μην πάει καλά και να εμπλακείτε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που απαιτούν πού περισσότερες δυνάμεις απ’ ότι υπολογίζατε. Προσέξτε τη διατροφή σας και πηγαίνετε ξεκούραστοι στο Βουνό – ισχύει για όλη την Κοινότητα.
  • Να είστε πνευματικά και ψυχολογικά προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο.Τί είναι αυτό που πραγματικά ζητάμε από το Βουνό κάθε φορά που ανεβαίνουμε με την Κοινότητα; Έχετε ξεκάθαρο εσωτερικό κίνητρο;
  • Να είστε τεχνικά καταρτισμένοι και να έχετε την απαιτούμενη εμπειρία, ώστε να πάρετε τη σωστή απόφαση την κατάλληλη στιγμή.
  • Να γνωρίζετε τις ικανότητες και τα όρια της Ομάδας. Μην φτάνετε ποτέ στα όρια, κρατώντας αποθέματα για έκτακτες καταστάσεις.
  • Ενημερωθείτε για τις ιδιαιτερότητες του Βουνού που θα ανεβείτε και τους κινδύνους του.
  • Προετοιμαστείτε για την ανάβασή σας προσεκτικά. Μελετήστε τη διαδρομή, τον απαιτούμενο χρόνο, την κατάβαση, τα πιθανά σημεία ξεκούρασης ή διανυκτέρευσης, τις δυνατότητες διαφυγής. Ελέγξτε προσεκτικά τον εξοπλισμό και τα εφόδιά σας. Ερευνήστε σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στη διαδρομή. Λάβετε υπ’ όψιν την πρόγνωση του καιρού και τις συμβουλές των ειδικών.
  • Να ξέρετε πότε πρέπει να υποχωρήσετε. Όταν οι καταστάσεις ή οι καιρικές συνθήκες το απαιτούν. Επίσης όταν αισθάνεστε εξαντλημένοι ή χάνετε την αυτοπεποίθησή σας. Μην γίνετε έρμαιο των φιλοδοξιών σας.
  • Συνειδητοποιείστε τις ευθύνες σας. Συμπεριφερθείτε ψύχραιμα και με αλληλεγγύη σε όλους τους Ανιχνευτές, σε δύσκολες καταστάσεις, ενισχύστε την αυτοπεποίθησή τους. Προσφέρετε την βοήθεια σας όταν χρειαστεί ακόμα και σε άλλους πεζοπόρους. Έχετε πάντα μαζί σας πλήρες φαρμακείο και γνωρίζετε πρώτες βοήθειες.
  • Σεβαστείτε το Βουνό. Τη φύση, την άγρια ζωή και τους κατοίκους της υπαίθρου. Μην αφήνετε κανένα ίχνος στο πέρασμά σας.
  • Μην χρησιμοποιούν οι Ανιχνευτές σας το Βουνό για λόγους επίδειξης και ανταγωνισμού. Εκπαιδεύστε τους στο Βουνό με σύνεση και σεβασμό στα ιδανικά που εμπνέει το φυσικό αυτό περιβάλλον και αφήστε τις αισθήσεις σας να ελευθερωθούν στη φύση. Τότε μόνο μπορείτε να ζήσετε το μεγαλείο της, την ηχώ των Βουνών.

Ορεινή Πεζοπορία

Η Ορεινή πεζοπορία είναι η κίνηση στο βουνό από μέρη που γενικά χαρακτηρίζονται βατά (μονοπάτια κ.λ.π). Είναι μια μαζική και πολύ όμορφη δραστηριότητα που χρησιμοποιούμε και οι Βαθμοφόροι του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων επιδιώκοντας να διανθίσουμε το πρόγραμμα του τμήματος μας με τα στοιχεία της περιπέτειας και της Ανίχνευσης Φύσης. Η πολυήμερη πεζοπορία στα ορεινά συγκροτήματα που ονομάζεται και Trekking, συνίσταται για το τμήμα των Ανιχνευτών κυρίως στις Μεγάλες Δράσεις Υπαίθρου. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι η πεζοπορία δεν πρέπει να συγχέεται με την Ορειβασία. Πάντως το βάδισμα στο βουνό δεν είναι και τόσο απλό πράγμα, όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται, ιδιαίτερα δε όταν κινούμαστε με χειμερινές συνθήκες. Έχει και αυτό την τεχνική του.

  1. Ξεκινάμε το βάδισμα με πολύ αργό ρυθμό.
  2. Η αναπνοή μας είναι έντονη πριν αρχίσει η άμεση ανάγκη του οργανισμού μας για περισσότερο οξυγόνο. Έτσι αναπνέουμε βαθιά από την στιγμή που αρχίζουμε να περπατάμε ή και πιο πριν. Συγχρονίζουμε την αναπνοή με το βάδισμά μας, με εισπνοή στο ένα πόδι και εκπνοή στο άλλο.
  3. Τα βήματά μας είναι τόσο μεγάλα κάθε φορά ώστε η προσπάθεια που καταβάλουμε να είναι σταθερή. Έτσι στον ανήφορο κάνουμε μικρά βήματα και στο ίσιο, μεγάλα. Σε μεγάλες κλίσεις περπατάμε ζικ-ζακ. Όταν αυτό δεν είναι δυνατό και ανεβαίνουμε ίσια προς τα πάνω, αποφεύγουμε τα μεγάλα βήματα, χρησιμοποιώντας τα μικρά πατήματα.
  4. Δεν ρίχνουμε όλη μας την προσπάθεια στους μηρούς αλλά και στη μέση σπάζοντας την αναλόγως πριν από κάθε βήμα.
  5. Προσπαθούμε να έχουμε το υπόλοιπο μας σώμα χαλαρό.
  6. Ο ρυθμός μας δεν πρέπει να επηρεάζεται από το πόσες ώρες έχουμε να περπατήσουμε γιατί συνήθως δεν ξέρουμε. Ο ρυθμός είναι τέτοιος που και 15 ώρες συνέχεια να περπατήσουμε, αν χρειαστεί, να μην εξαντληθούμε.
  7. Γενικά δεν σκεπτόμαστε πόσες ώρες έχουμε να περπατήσουμε και αν θα αντέξουμε.
  8. Αποφεύγουμε τις πολλές και πολύωρες στάσεις.
  9. Όταν αποτελούμε ομάδα δεν πρέπει να συναγωνιζόμαστε ποιος θα φτάσει στην κορυφή πρώτος, γιατί έτσι εξαντλούμαστε και πιθανόν να μην μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα απρόοπτο που τυχόν θα παρουσιασθεί.
  10. Ένας λόγος ακόμα που δεν πρέπει να τρέχουμε στον ανήφορο είναι ότι ο χρόνος που μπορούμε να εξοικονομήσουμε στο ανέβασμα, είναι πολύ λιγότερος από αυτόν που μπορούμε στο κατέβασμα, αν είμαστε ξεκούραστοι.
  11. Όταν περπατάμε το καλοκαίρι πίνουμε πολλές φορές από λίγο νερό ή κάποιο ζεστό ρόφημα τον χειμώνα.
  12. Προσέχουμε το ντύσιμο μας όταν ξεκινάμε για μια πορεία, να είναι τέτοιο που να μην κρυώνουμε αλλά και να μην ιδρώνουμε, οπότε θα αναγκαζόμαστε να κάνουμε στάσεις.